decyzja o rozwodzie test
Podjęliście decyzje o rozwodzie? Z całą pewnością musiała to być bardzo trudna decyzja. W końcu, jeżeli ktoś bierze ślub to na całe życie. Jeżeli jednak nie ma szans na ratowanie małżeństwa, trzeba skupić się na czymś innym, można powiedzieć zupełnie innym. Jak się zapewne domyślacie chodzi mi o sprawy rozwodowe szczecin. Z tego, co mi wiadomo sprawy rozwodowe Szczecin są najlepszym rozwiązaniem, jeżeli chodzi o szybkie i bezbolesne zakończenie małżeństwa. Naturalnie, nie ma co ukrywać, że nie bez znaczenia jest również nastawienie małżonków. Małżonkowie muszą chcieć jak najszybszego rozwodu. Można powiedzieć, że jest to taka swego rodzaju podstawa. Nie jestem w 100% przekonany czy to dobre określanie, ale myślę, że zostałem przez Państwa zrozumiany (a to co by nie mówić jest absolutnie najważniejsze). Wzgląd na dzieci Nie wiem jak jest z posiadaniem dzieci, ale trzeba mieć świadomość, że dzieci ciężko znoszą decyzję rodziców o rozwodzie. W związku z tym trzeba zrobić wszystko, aby decyzja była możliwie najmniej bolesna. W końcu niejednokrotnie mówi się o tym, że dzieci są dla rodziców najważniejsze. W ogóle są to niewątpliwie piękne słowa, ale słowa nie są najważniejsze. Ważniejsze są czyny. Bardzo dobrym przykładem, jeżeli chodzi o czyny są wspomniane przeze mnie sprawy rozwodowe Szczecin (choć tak dokładniej rzecz ujmując mamy tam do czynienia ze słowami i czynami). Myślę, że w taki właśnie sposób powiedziałem o wszystkim, co jest najważniejsze. Mam nadzieję, że wyciągniecie z moich słów odpowiednie wnioski (można powiedzieć, że to kluczowa sprawa).Decyzja o rozwodzie. Po pierwsze, powinieneś być pewny swojej decyzji, zanim podejmiesz kroki w stronę wejścia na drogę sądową. Dlatego należy odpowiednio przemyśleć sytuację, w której się znajdujesz. Przede wszystkim, nie warto podchodzić do tego w emocjach – nie podejmuj decyzji impulsywnie. Podjęcie decyzji o rozwodzie lub separacji stanowi niewątpliwie jedną z najtrudniejszych decyzji w życiu człowieka. Proces rozwodowy i wiążące się z nim emocji bywają dla małżonków stresującym doświadczeniem. Z tej przyczyny najlepszym rozwiązaniem jest powierzenie prowadzenia sprawy rozwodowej adwokatowi , który zadba o przeprowadzenie procesu rozwodowego w sposób profesjonalny i skuteczny oraz jak najmniej uciążliwy dla Klienta. Podstawową przesłanką pozwalającą na uzyskanie rozwodu jest trwały i zupełny rozkład pożycia współmałżonków. Zupełność rozkładu pożycia małżeńskiego jest równoznaczna z ustaniem pomiędzy małżonkami wszelkich więzi, jakie powinny charakteryzować typowe i normalnie funkcjonujące małżeństwo. Oznacza to zerwanie więzi w wymiarze fizycznym, psychicznym i majątkowym . Trwałość rozkładu zaś oznacza jego nieodwracalność , czyli brak możliwości odbudowania więzi łączącej małżonków. Nie ulega zatem wątpliwości, że rozwód powinien być traktowany jako ostateczne rozwiązanie problemów małżeńskich. O rozwód może wystąpić każdy z małżonków, jeżeli zachodzą wymienione wyżej warunki. Pozew o rozwód należy złożyć w sądzie okręgowym, właściwym ze względu na ostatnie wspólne miejsce zamieszkania małżonków , jeżeli choć jeden z nich jeszcze stale w danym miejscu przebywa . W innym wypadku, pozew może być złożony do sądu właściwego dla pozwanego albo powoda. Opłata sądowa od pozwu wynosi 600 zł . W razie orzeczenia rozwodu, sąd z reguły zobowiązuje drugiego małżonka, do zwrotu połowy tej kwoty, tj. 300 zł, temu małżonkowi, który wniósł opłatę. Rozwodu można żądać bez orzekania o winie albo z orzekaniem o winie . W razie wystąpienia o rozwód z orzekaniem o winie, sąd będzie prowadził postępowanie dowodowe w celu ustalenia winy jednej lub obydwu stron w spowodowaniu rozkładu pożycia małżeńskiego. Ustalenie przez sąd choćby minimalnej winy jednego z małżonków przy przeważającej winie drugiej strony, skutkuje orzeczeniem rozwodu z winy obojga stron. Typowymi przykładami winy są : zdrada małżeńska, alkoholizm, przemoc, trwonienie wspólnego majątku, nie udzielanie wsparcia np. w chorobie, znęcanie się psychiczne i/lub fizyczne, brak przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, trwałe i pozbawione uzasadnienia opuszczenie przez jednego z małżonków wspólnego miejsca zamieszkania, jednostronne zerwanie przez małżonka związku małżeńskiego, odmowa współżycia fizycznego, naganne zachowania bądź zły stosunek wobec dzieci lub członków rodziny współmałżonka, itp. Sąd może orzec także rozwód bez orzekania o winie na zgodny wniosek małżonków , sprecyzowany w pozwie lub podczas procesu. W takiej sytuacji proces rozwodowy może się zakończyć już na pierwszej rozprawie . Skutki rozwodu z orzeczeniem o winie Jeżeli rozwód zostanie orzeczony z wyłącznej winy jednego z małżonków to małżonek niewinny rozkładowi pożycia, będzie mógł żądać od małżonka wyłącznie winnego alimentów na własne utrzymanie . Żądanie to jest nieograniczone czasowo i niezależne od faktu czy małżonek znajduje się w niedostatku czy nie. Małżonek niewinny może wystąpić z takim żądaniem, jeśli rozwód pociągnął za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka . Małżonek nie musi znajdować się w stanie niedostatku, a o wysokości alimentów decyduje sąd w oparciu o przeprowadzone postępowanie dowodowe. W przypadku rozwodu bez orzekania o winie tak samo jak w przypadku rozwodu z winy obojga małżonków, byli małżonkowie mogą żądać wzajemnie od siebie alimentów jeżeli znajdują się w niedostatku . W przypadku rozwodu bez orzekania o winie obowiązek ten jest jednak ograniczony do 5 lat od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego. Kiedy sąd nie udzieli rozwodu? Pomimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia sąd nie orzeknie rozwodu, jeżeli: wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro małoletnich dzieci małżonków, np. rozwód mógłby spowodować pogorszenie warunków materialnych, w jakich wychowywane są dzieci, lub mógłby spowodować niekorzystne zmiany w psychice dzieci, rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia , a drugi małżonek nie wyraził zgody na rozwód i jego odmowa nie jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego , np. w sytuacji, gdy jeden z małżonków jest ciężko chory i nie ma kto się nim zaopiekować. W sytuacji, gdy małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci , w wyroku rozwodowym sąd określi, komu przypada władza rodzicielska nad dziećmi i ewentualnie ogranicza lub pozbawia tej władzy drugiego małżonka . Niezależnie od rozstrzygnięcia o władzy rodzicielskiej, sąd ustala także zasady kontaktów z dzieckiem rodzica, którego władza rodzicielska została ograniczona lub który został tej władzy pozbawiony. W wyroku rozwodowym znajduje się także rozstrzygnięcie co do ponoszenia kosztów utrzymania wspólnych dzieci stron. Jeśli dzieci jest kilkoro, sąd ustali odpowiednią kwotę na każde z nich. Jeżeli po rozwodzie byli małżonkowie będą nadal zamieszkiwać we wspólnym mieszkaniu, sąd ustali zasady korzystania z tego mieszkania. Tylko na wniosek jednego z małżonków sąd może też orzec eksmisję jednego z małżonków ze wspólnego mieszkania. Na zgodny wniosek stron sąd może orzec o jego podziale lub przyznać je jednemu z małżonków . Jeśli małżonkowie mieszkają osobno, sąd wskazuje w treści sentencji wyroku, że nie orzekał o wspólnym mieszkaniu. Jeżeli jeden małżonek wystąpił o alimenty od drugiego małżonka, a sąd to żądanie uwzględnił, to w wyroku rozwodowym sąd wskaże wysokość należnych alimentów . Dość rzadko w wyroku rozwodowym sąd rozstrzyga o podziale majątku wspólnego byłych małżonków. Sąd wyda takie rozstrzygnięcie, ale wyłącznie wówczas, gdy badanie kwestii podziału majątku nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania . Zazwyczaj postępowanie o podział majątku jest wszczynane po zakończeniu sprawy rozwodowej. *Artykuł pochodzi ze strony internetowej i jest chroniony prawem autorskim.
Rozpad pożycia małżeńskiego ma wpływ na wszystkie aspekty życia człowieka. Ważne, aby przeanalizować wszystkie te aspekty i efekty w kontekście prawnym. W John A. Sinnott pomożemy Ci rozważyć wszystkie dostępne opcje i będziemy z Toba na każdym kroku tej drogi i pomożemy Ci, niezależnie od wybranej trasy. Jeśli koniecznością będzie udanie się do Sądu Rodzinnego, zapewniamy, że wszystkie sprawy z zakresu Prawa Rodzinnego odbywają się prywatnie, bez uczestnictwa osób trzecich. Separacja W Irlandii separacja może zostać zawarta na dwa sposoby. Polubownie (poprzez Umowę Separacyjną) bądź poprzez drogę Sadową. Umowa Separacyjna Jeżeli to tylko możliwe, najlepszym rozwiązaniem jest polubowne porozumienie obu stron. W wielu sytuacjach małżeństwo decyduje się na wizytę u akredytowanego mediatora szukając pomocy w dojściu do porozumienia, między innymi dlatego że jest to dużo tańsza opcja niż spotkania obu stron ze swoimi kancelariami prawnymi. Po przejściu takiej mediacji, Adwokat każdej ze stron dostosuje umowę w formie prawnej na podstawie porozumienia zawartego u mediatora i przygotuje dokumenty niezbedne do wszystkich koniecznych przeniesień własności. Umowa ta jest prawnie wiążącą umową określającą prawa i obowiązki każdej ze stron w stosunku do siebie nawzajem. Sam dokument, który jest przygotowany i podpisany przez małżonków w sytuacji kiedy doszło do porozumienia nazywa się właśnie Aktem/Dekretem Separacyjnym. Ten oto dokument najczęściej uwzględnia takie kwestie jak: Umowa o osobnym zamieszkaniu małżonków Umowa o prawie do dzieci i o spotkaniach z dziećmi, jak i również dni i godziny widzeń z dziećmi Umowa o zamieszkaniu i własności domu rodzinnego czy innej posiadłości bądź nieruchomości Podział majątku - rozporządzenie/sprzedaż nieruchomości położonej w Irlandii po uzyskanym rozwodzie Alimenty i inne świadczenia jakie mogą mieć wobec siebie małżonkowie Oficjalne zrzeczenie się długów drugiego małżonka Rozliczenia i rozdzielenia podatkowe Prawo do spadku drugiej osoby Rozliczenie składek emerytalnych/Korekta emerytalna Wszystkie wyżej wymienione kwestie mogą zostać zarządzone przez Sąd poprzez oficjalny wniosek do Sądu o Separację. To zapewnia że wszystkie zawarte umowy mogą być prawnie wyegzekwowane (jeśli nie są przestrzegane przez którąkolwiek ze stron) ponieważ są one zabezpieczone i objęte odpowiednimi przepisami prawnymi. Proszę pamiętać ze Umowa Separacyjna nie jest rozwodem, a wiec nie rozwiązuje małżeństwa ani nie daje możliwości ponownego wstąpienia w związek małżeński. Sądowe Postępowanie Separacyjne/Separacja Prawna Jeśli jeden z małżonków odmawia współpracy w dojściu do porozumienia w sprawie separacji, wówczas drugi z małżonków może złożyć wniosek do Sądu o Separację Prawną, tj. Separację na podstawie Orzeczenia Sądu. W Irlandii, wniosek o Separację Sądową musi opierać się na jednej z następujących sześciu sytuacji: Jedna ze stron jest dopuściła się zdrady Jedna ze stron zachowuje się w taki sposób ze byłoby to nierozsądne, żeby wymagać od drugiej strony, żeby kontynuowała mieszkanie i życie z tą osobą Jedna ze stron opuściła druga partnera na przynajmniej rok poprzedzający złożenie aplikacji o Sądowe Postepowanie Separacyjne Para żyła osobno przynajmniej przez rok poprzedzający złożenie aplikacji. Ustawa ‘Family Law Act 2019’ podaje nową definicje znaczenia „życia osobno”, i wyjaśnia że ‘żyć osobno’ niekoniecznie oznacza ‘mieszkać osobno’. Sąd stwierdzi ze normalny związek małżeński nie istniał pomiędzy małżeństwem przez przynajmniej rok przed datą aplikacji o Sądowe Postepowanie Separacyjne Ostatni podpunkt jest niewątpliwie najczęstszym powodem, przy którym wniosek zostaje rozpatrzony przez Sąd pozytywnie, ponieważ żadna ze stron nie musi być winna rozpadu małżeństwa. Sąd być pewny że: Istnieją podstawy wniosku o Sądowe Postepowanie Separacyjne. Para została poinformowana o możliwości terapii małżeńskiej i mediacji. Wprowadzono odpowiednie środki dla dobra osób pozostających na utrzymaniu np. osób nieletnich. Jeżeli małżeństwo spełnia wyżej wymienione kryteria, Sąd wyda Dekret o Separacji Prawnej. Sąd może również wydać orzeczenia w związku z kwestiami, które zwykle znajdują się w Umowie Separacyjnej (jak wskazano powyżej). Warto pamiętać, ze dekret o Separacji Prawnej nie rozwiązuje małżeństwa ani nie uprawnia do ponownego zawarcia małżeństwa. Rozwód Konstytucja Irlandii określa 4 warunki wstępne o ubieganie się o rozwód w Irlandii. Nie ma uzasadnionej perspektywy pojednania pomiędzy małżonkami. Każdy z małżonków musi mieszkać w Irlandii w momencie składania wniosku lub każdy z małżonków musi mieszkać w Irlandii przez co najmniej 1 rok przed złożeniem wniosku. Para żyła osobno przez 2 lata w ciągu ostatnich 3 lat. Należy zapewnić odpowiednie świadczenia (Proper Provison) dla każdej osoby i członków rodziny pozostających na utrzymaniu małżeństwa. Definicja ‘życia osobno’ Ustawa o Prawie Rodzinnym z 2019 r. (Family Law Act 2019) wprowadziła nową definicję „życia osobno”. Ustawa ta na nowo wyjaśnia, że małżonków mieszkających w tym samym domu uważa się za żyjących osobno, jeżeli małżonkowie nie mieszkają razem jako para w intymnym i oddanym związku. Prościej mówiąc, niekoniecznie para musi mieszkać osobno, aby żyć osobno. W John A. Sinnott & Co. Solicitors bardzo często obserwujemy takie przypadki. Wiele par, które są w separacji i starają się o rozwód, nie stać na utrzymanie dwóch oddzielnych domów, a więc właśnie żyją osobno, ale w tym samym domu. Odpowiednie świadczenia Przy wnioskach o rozwód i separacje, Sąd często zarządza ‘odpowiednie świadczenia’ (głownie finansowe, ale nie tylko) jakie jedna ze stron ma wobec drugiej strony i nieletnich. Jako ze Irlandzkie prawo nie definiuje co oznacza ‘odpowiednie świadczenie’, każdy przypadek będzie rozpatrywany indywidualnie. Jako adwokaci zastosujemy rozsądne podejście, mające na celu zachowanie równowagi między ochroną majątku naszych klientów a upewnieniem się, że dzieci i druga osoba są odpowiednio zabezpieczone, również finansowo. Podejmując decyzję o ‘odpowiednim świadczeniu’ Sąd bierze pod uwagę takie kwestie, jak: Dochód i możliwości zarobkowe oraz zasoby finansowe obojga małżonków. Potrzeby finansowe i obowiązki, które każdy z małżonków ma lub może mieć w najbliższej przyszłości. Poziom życia małżonków przed postępowaniem Sądowym. Wiek małżonków i długość ich małżeństwa. Wszelka niepełnosprawność fizyczna lub psychiczna któregokolwiek z małżonków. Wkład który każdy z małżonków wniósł lub być może wniesie na ogólne dobro rodziny. Czy małżeństwo wpłynęło na zdolność zarobkową któregokolwiek z małżonków. Potrzeby mieszkaniowe każdego z małżonków. Inne świadczenia które jedno z małżonków może utracić na skutek rozwodu. (np. W ramach systemu emerytalnego) Prawa osób trzecich dotkniętych rozwodem. Decyzja o „odpowiednim świadczeniu” często powoduje największy stres w związku z separacją i dlatego bardzo ważne jest uzyskanie doświadczonej rzetelnej porady prawnej. Każda ze stron małżeństwa może złożyć wniosek o orzeczenie rozwodu do Sądu Okręgowego. Osobą składającą wniosek jest wnioskodawca, a drugi małżonek nazywany jest pozwanym. Jeżeli obie strony są w pełni zgodne co do warunków rozwodu, nazywa się to rozwodem za porozumieniem stron. Jeżeli rozwód lub jakikolwiek aspekt przedstawionych warunków nie zostanie zaakceptowany, sprzeciw zostanie rozpatrzony na rozprawie Sądowej i w wydanych postanowieniach Sądowych. Jeśli sąd jest usatysfakcjonowany, że istnieją podstawy do rozwodu i że zastosowanie ma odpowiedni przepis, wyda orzeczenie rozwodowe. To rozwiązuje małżeństwo i pozwala obu stronom ponownie wstąpić w związek małżeński. Alimenty i dostęp do dzieci Alimenty to odpowiedzialność małżonka wobec dzieci jak i również drugiego współmałżonka pod względem finansowym. Dostęp oznacza prawo rodzica lub opiekuna, który nie mieszka z dzieckiem do spędzania z nim czasu. Zawsze najlepiej o tym myśleć z punktu widzenia dziecka i co jest w jego „najlepszym interesie”. Nie chodzi tu o „zdobywanie punktów”. Alimenty Przy separacji czy rozwodzie para może zawierać nieformalne umowy dotyczące alimentów. Zazwyczaj sprawdza się to gdy obie strony są rozsądne i sprawiedliwe - niestety trudno jest nieformalnie ocenić, w jakiej kwocie takie alimenty powinny być wypłacane. Mediacja może pomóc rozwiązać tą kwestie. Obie strony mogą następnie podpisać umowę, która później może stać się w orzeczeniem Sądu. Jeżeli obie strony nie mogą uzgodnić kwoty wypłacanych alimentów, każda ze stron może wystąpić do Sądu o wydanie nakazu alimentacyjnego. Alimenty można przyznać współmałżonkowi/partnerowi na ich własną korzyść i/lub na korzyść dziecka pozostającego na utrzymaniu, które nie ukończyło 18 lat lub 23 lat jeżeli dziecko uczy się w pełnym wymiarze godzin. Jeżeli dziecko jest upośledzone umysłowo lub fizycznie do tego stopnia, że możliwości jest ze nigdy nie będzie w stanie sam się utrzymywać, wówczas nie ma ograniczenia wiekowego dla ubiegania się o alimenty na jego utrzymanie. Każda ze stron musi ujawnić swoje finanse Sądowi, a Sędzia weźmie pod uwagę wszystkie okoliczności rodzinne przy wydawaniu nakazu alimentacyjnego. Dostęp do dzieci/Prawo widywania się z dziećmi Zazwyczaj oboje rodzice mają wspólną opiekę nad dziećmi, ale dom jednego z rodziców jest miejscem stałego pobytu dzieci, a drugi rodzic ma dostęp do spotykania się z dziećmi. W sytuacjach kiedy rodzice nie wstąpili w związek małżeński, Matka dzieci zwykle sprawuje opiekę nad dziećmi, ale Ojcu dzieci można przyznać opiekę prawna lub prawo widywania się z dziećmi . Ogólnie rzecz biorąc, Sądy będą zachęcać oboje rodziców do zapewnienia dostępu do dziecka drugiemu rodzicowi i zawsze będą brać pod uwagę dobro i ‘najlepszy interes’ dziecka. Opieka nad dzieckiem Osoba, która jest prawnym opiekunem dziecka jest odpowiedzialna za codzienną opiekę nad dzieckiem. W sytuacji kiedy rodzice są w separacji lub rozwiedli się, zwykle oboje sprawują wspólną opiekę nad dziećmi, ale dom jednego z rodziców jest miejscem stałego pobytu dzieci, a drugi rodzic ma dostęp do dzieci. W Irlandii, w sytuacji gdzie rodzice nigdy nie byli małżeństwem, Matka sprawuje wyłączną opiekę nad dzieckiem. Zazwyczaj jednak oboje rodzice zgadzają się na wspólną opiekę nad dziećmi w sposób nieformalny. Jeśli jednak nie uda się osiągnąć porozumienia pomiędzy rodzicami, Ojciec może wystąpić do sądu o wspólna lub wyłączna opiekę nad dzieckiem. Warto wspomnieć, że w Irlandii biologiczny ojciec dziecka nie staje się automatycznym prawnym opiekunem dziecka w sytuacji, gdy rodzice nie są małżeństwem. Jeśli rodzice którzy nie mieszkają razem, nie mogą uzgodnić warunków dostępu dla swoich dzieci, zawsze zalecamy, aby rodzice uczestniczyli razem w mediacji, aby spróbowali wspólnie dojść do porozumienia. Jeżeli jednak rodzice nie mogą dojść do porozumienia w taki sposób, jedno z rodziców może zwrócić się do Sądu Rejonowego o wydanie nakazu dostępu do dzieci i tym samym regulującego dostęp. Sąd może wyznaczyć miejsce i czas trwania spotkań z dziećmi. Podobnie jak w przypadku wszystkich spraw dotyczących dzieci, każda decyzja Sądu zostanie podjęta w najlepszym interesie dziecka, W niektórych sytuacjach Sąd może rozważyć opinie samego dziecka, biorąc pod uwagę jego wiek i zrozumienie zaistniałej sytuacji. Możemy reprezentować Cię w osiągnięciu porozumienia o prawo widywania się z dziećmi za porozumieniem obu stron lub w Sądzie, zawsze mając na uwadze dobro dziecka. Opieka Prawna Bycie opiekunem prawnym w Irlandii oznacza, że masz obowiązek utrzymywania dziecka finansowo i sprawowania należytej opieki nad nim, ale także masz prawo do podejmowania decyzji dotyczących jego religijnego wykształcenia, wymagań zdrowotnych i ogólnego dobrobytu. Rodzice którzy są małżeństwem są wspólnymi opiekunami dziecka i mają równe prawa w stosunku do dziecka. W przypadku dzieci urodzonych poza małżeństwem, tylko Matka dziecka ma automatyczne prawo do opieki. (Chociaż nazwisko Ojca może być zarejestrowane w Akcie Urodzenia dziecka, nie daje mu to jednak żadnych praw do opieki nad dzieckiem). Biologiczny Ojciec dziecka mimo iż nie wstąpił w związek małżeński z Matką dziecka, zostanie automatycznie prawnym opiekunem, jeśli mieszka z Matką dziecka przez 12 kolejnych miesięcy po 18 stycznia 2016 r., w tym co najmniej 3 miesiące z Matką i dzieckiem po urodzeniu dziecka. Jeżeli Matka wyrazi zgodę, Ojciec może zostać prawnym opiekunem pod warunkiem ze oboje rodzice podpiszą tak zwaną Deklarację Ustawową (Statutory Delcaration). Taka deklaracje należy podpisać w obecności Peace Commissioner lub Commissioner for Oaths ( tj. komisarza ds. Przysięgi, ale również wszyscy praktykujący adwokaci w Irlandii mogą podpisać taka deklaracje). Dokument ten zawiera imiona rodziców dziecka, potwierdza że nie są małżeństwem i że zgadzają się na wyznaczenie Ojca na prawnego opiekuna dziecka. Deklaracja również potwierdza, że rodzice uzgodnili warunki dotyczące opieki nad dzieckiem i spotkań z dzieckiem. Same zostanie prawnym opiekunem dziecka nie daje automatycznego prawa do codziennej opieki i spotkań z dzieckiem, jeżeli nie jest to zawarte w wyżej wymienionej Deklaracji. Jeśli rodzice mają więcej niż jedno dziecko, na każde dziecko należy złożyć osobną Deklarację Ustawową o opiekę prawna. W sytuacji gdy Matka nie zgadza się na opiekę, Ojciec musi wystąpić do Sądu o uznanie go prawnym opiekunem. Mimo iż Sąd w takiej sytuacji weźmie pod uwagę osobiste poglądy matki, fakt, że nie zgadza się na wniosek o opiekę, nie oznacza automatycznie, że Sąd odrzuci wniosek Ojca. Sąd natomiast wyda orzeczenie biorąc pod uwagę dobro dziecka. Oprócz Ojców niektóre inne osoby mogą składać wnioski o tytuł prawnego opiekuna przed Sądem: Partner cywilny lub osoba, która mieszka z rodzicem dziecka przez co najmniej 3 lata, może ubiegać się o ustalenie go prawnym opiekunem dziecka, jeżeli wspólnie wychowywali dziecko przez okres dłuższy niż 2 lata. Osoba, która zapewniła dziecku codzienną opiekę przez nieprzerwany okres czasu dłuższy niż rok, może ubiegać się o zostanie prawnym opiekunem dziecka, jeśli dziecko nie ma rodzica lub prawnego opiekuna, który byłby skłonny lub byłby w stanie wypełniać obowiązki związane z opieką. Rodzic może wyznaczyć tymczasowego prawnego opiekuna, który może zostać wyznaczony przez Sąd, jeśli rodzic cierpi na poważną chorobę lub obrażenia, które uniemożliwiają mu wypełnianie obowiązków związanych z opieką nad dzieckiem. dziadkowie
Decyzja o tym, czy zmienić nazwisko po rozwodzie to często bardzo poważny dylemat. Dla wielu kobiet decyzja o powrocie do nazwiska panieńskiego jest czymś naturalnym, nie wyobrażają one sobie żeby po rozwodzie dalej nosić nazwisko męża, zwłaszcza jeśli małżonkowie nie rozstali się w przyjaznych stosunkach. Rozwód a dziecko – decyzja o rozstaniu z partneremRozwód – obawy związane z dzieckiemBrak wzorców dobrej relacjiDziecko będzie czuło się gorszeOdbieranie dziecku rodzicaCierpienie dzieckaReakcja dzieci na rozstanieJak pomóc dziecku poradzić sobie z rozwodem rodziców?Pogódź się z rozstaniemNie wciągaj dziecka w sporyNie kłóć się przy dzieckuNie mów źle o drugim rodzicuDbaj o spotkania z drugim rodzicem Rozwód a dziecko – decyzja o rozstaniu z partnerem Podjęcie decyzji o rozstaniu nigdy nie jest łatwe. Zwłaszcza jeśli na świecie są dzieci. Wiele par odwleka decyzję o rozwodzie w czasie ze względu na ich dobro. Uznają, że zostaną razem, dopóki dzieci nie podrosną i nie będzie można im tego wytłumaczyć. Niektórzy czekają nawet do momentu, w którym dzieci będą całkiem dorosłe i samodzielne. I choć rodzice myślą, że robią tak dla dobra dziecka i będzie im ono za to wdzięczne – tak wcale nie jest. Dzieci widzą i rozumieją więcej niż dorosłym się wydaje. Widzą napięte relacje w domu, nawet jeśli nie potrafią określić ich natury. Rodzice tkwią w nieszczęśliwym związku i unieszczęśliwiają też dzieci. Dlatego dorosłe dzieci z takich rodzin nierzadko zmagają się z wieloma poważnymi problemami w dorosłym życiu i potrzebują wsparcia ze strony psychoterapeutów i innych specjalistów od ludzkiej psychiki. Rodzice, którzy tkwią w nieszczęśliwym związku przez wzgląd na „dobro dziecka” bowiem w dużej mierze skupieni są na własnym przetrwaniu w tych trudnych dla nich warunkach. Dlatego dla dziecka mogą być niedostępni emocjonalnie. Mogą sami cierpieć z powodu stresu czy obniżonego nastroju, a dziecko to wyczuwa. W dorosłości ma większe szanse na zmaganie się z depresją czy innymi zaburzeniami psychicznymi. Dziecko wyczuwa napięcie, które panuje w domu i samo je przejmuje, co nie pozostaje bez wpływu na jego psychikę. Takie dziecko może stać się wycofane, lękliwe i zamknięte w sobie. Może też stać się bardziej wybuchowe i agresywne, bo nie będzie potrafiło rozładować emocji w zdrowy dla siebie sposób. Rodzice nie dają mu bowiem tyle uwagi, czułości, poczucia bliskości i bezpieczeństwa, ile potrzebuje dla prawidłowego rozwoju. Wyczuwa też, że rodziców coś gnębi i za ten stan rzeczy może zacząć obwiniać siebie. Czuje się przez to gorsze, niekochane i ciągle żyje w poczuciu winy i wstydu. Rozwód – obawy związane z dzieckiem Nie zawsze rozstanie jest jedynym wyjściem. Czasami możecie wspólnie przepracować swoje problemy i wyjść z tego kryzysu silniejszym. Terapie dla par pomagają na nowo otworzyć się na siebie i swoje potrzeby, zrozumieć drugą osobę i ponownie odkryć w sobie te cechy, które sprawiły, że się w sobie zakochaliście i postanowiliście stworzyć rodzinę. Czasami jednak rozwód jest nieunikniony. I choć zostawanie razem dla dobra dziecka nie jest dobrym pomysłem to sama idea rozwodu budzi spore obawy. Boisz się jak wasz rozwód wpłynie na Twoje dziecko. Sporo rodziców podziela te obawy. A jakie lęki powtarzają się najczęściej? Brak wzorców dobrej relacji Być może obawiasz się, że Twój rozwód sprawi, że dziecko nie nabierze dobrych wzorców tego, jak powinna wyglądać zdrowa relacja dwójki osób. Dzieci przecież czerpią swoje wzorce z otoczenia i uczą się poprzez obserwację. A ich naturalnym środowiskiem jest ich rodzina i dom – uczą się jak powinny wyglądać zdrowe relacje poprzez obserwowanie rodziców. Jednak jeśli w związku dzieje się źle, rodzice są nieszczęśliwi i sfrustrowani, bo tkwią w niechcianej relacji – dziecko to wyczuje. To też nie pozwoli mu w przyszłości na nawiązanie zdrowych relacji i może spowodować wiele szkód w jego ciągle przecież jeszcze rozwijającej się psychice. Może wynieść przekonanie, że bycie dla siebie niemiłym, ciągle kłótnie i oskarżenia, brak bliskości w związku i emocjonalny chłód to coś zupełnie normalnego. Nie wystarczy udawać przed dzieckiem, że wszystko w porządku. Odgrywanie takiej komedyjki na dłuższą metę nie ma sensu. Dziecko i tak będzie wyczuwać, że coś pomiędzy Tobą a Twoim partnerem jest nie tak. Dziecko, które będzie obserwowało taki związek może też uznawać, że samo nie zasługuje na miłość, bo emocjonalny chłód i brak bliskości rodziców będzie się odbijał również na nim. Dziecko będzie czuło się gorsze Samotne rodzicielstwo niegdyś stygmatyzowało bardzo mocno. Stygmatyzował też rozwód – był oznaką porażki i wielkiej przegranej. Rozwody też w wielu rodzinach i społecznościach – zwłaszcza tych małych – były tematem tabu. To wszystko sprawiało, że osoba po rozwodzie narażała się na ostracyzm społeczny i wiele nieprzyjemności, które mogły też przejść na dziecko. Czasy się jednak zmieniły. Coraz więcej dzieci wychowuje się w niepełnych rodzinach, wzrosła bowiem liczba rozwodów. Dlatego to już nie budzi tak wielkiego zdziwienia czy oburzenia. Dla wielu osób to naturalny stan rzeczy. O samotnym macierzyństwie mówi się też coraz więcej w mediach, samotne matki mogą liczyć na sporo wsparcia ze strony otoczenia i temat ten przestaje już być tabu. W wielkich miastach już praktycznie nikogo nie dziwi, że rodzice dziecka nie mieszkają razem. A i w mniejszych sytuacja wygląda o wiele lepiej niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Dlatego dziecko nie będzie czuło się gorsze, jeśli nie wpoisz mu przekonania, że faktycznie jest gorsze – jeśli wasza rodzina, choć niepełna, da mu poczucie bliskości i bezpieczeństwa, którego potrzebuje, dziecko będzie szczęśliwe. Odbieranie dziecku rodzica Rozwód rodziców nie zawsze oznacza, że jeden z rodziców – najczęściej ojciec – zniknie też na zawsze z życia dziecka. Rodzicem jest się zawsze – niezależnie od tego, czy mieszka się z dzieckiem czy też nie. Wiele par obawia się, że po rozstaniu dziecko straci kontakt z jednym z rodziców, a brak codziennych kontaktów wpłynie na niego negatywnie. Tak wcale nie musi być – nie przestaniecie być rodzicami, nie przestaniecie kochać dziecka tylko dlatego, że między wami nie wyszło. Możesz wraz z partnerem nadal trzymać wspólny front i po równo uczestniczyć w życiu dziecka. Bardzo ważne jest jednak rozdzielenie relacji partnerskiej z rodzicielską. Partnerska relacja już się zakończyła, ta rodzicielska jednak będzie trwać. Będziecie się wspólnie spotykać na urodzinach dziecka, uroczystościach szkolnych i w wielu innych sytuacjach. Razem będziecie decydować o leczeniu, edukacji, wakacjach i wielu innych ważnych dla dziecka kwestiach. Tak naprawdę rozwód nie musi nic zmieniać w kwestii podejścia do obowiązków rodzicielskich – o ile, oczywiście, jedna ze stron nie podejmie decyzji o całkowitym wycofaniu się z życia dziecka. Możecie podjąć różne decyzje dotyczące spędzania czasu z dzieckiem. Najczęściej dziecko mieszka u jednego z rodziców, a drugiego tylko odwiedza. Jednak, jeśli uznacie, że taki model zda egzamin w waszym przypadku, zawsze możecie wypróbować opiekę naprzemienną – podczas której dziecko mieszka określony czas u jednego rodzica, a potem taki sam czas u drugiego. Dla bardzo małych dzieci ważne jest też to, by oboje rodziców widywać w zwyczajnych, codziennych sytuacjach. To dla nich naprawdę ważne i żaden super weekend pełen niesamowitych atrakcji tego nie zmieni. Dlatego warto dopilnować też tego, by dziecko mogło widywać drugiego, dochodzącego, rodzica także podczas usypiania, przygotowania do snu, czytania bajek czy odprowadzania do przedszkola. Cierpienie dziecka Dziecko będzie cierpieć jeśli się rozstaniecie. Może nie do końca rozumieć, co się stało lub rozumieć i buntować się przeciwko temu – zależnie od wieku i poziomu rozwoju emocjonalnego. Może mieć wrażenie, że jego świat się rozsypał, że rodzice przestali kochać siebie, więc na pewno przestaną kochać też je. Dziecko ma prawo wyrażać swój żal z powodu rozstania rodziców. To zupełnie normalne i nie da się tego uniknąć. Jednak bycie ze sobą wbrew sobie i tylko dla dobra dziecka wcale nie poprawi jego sytuacji. Też będzie cierpieć, bo będzie wyczuwać, że w domu dzieje się źle. Dodatkowo będzie zestresowane i będzie żyć w atmosferze ciągłego napięcia. Dlatego decyzja o rozstaniu bywa tą najlepszą. A waszą rolą, jako rodziców, jest sprawić, by dziecko nie straciło poczucia bezpieczeństwa i przeszło ten etap swoistej żałoby możliwie jak najszybciej. Czasami warto poszukać pomocy na zewnątrz – zabrać dziecko do psychologa lub na terapię. To wcale nie jest oznaka słabości i rodzicielskiej porażki – to wyraz rodzicielskiej miłości i mądrości. Reakcja dzieci na rozstanie Dzieci różnie reagują na rozstanie rodziców – musisz się przygotować na to, że będą cierpieć, płakać, buntować się i odczuwać głębokie, dojmujące uczucie straty. Mogą też stać się bardzie lękliwe, wycofane czy nieufne w stosunku do innych. Jeśli nie potrafią rozładować stresu i napięcia związanego ze zmianą sytuacji życiowej mogą też stać się agresywne, zacząć sprawiać problemy wychowawcze, atakować rówieśników i pogorszyć wyniki w nauce. Mogą też, jeśli są odpowiednio duże, by rozumieć całą sytuację i co ona oznacza, starać się wami manipulować, grać na waszym poczuciu winy i domagać się rekompensaty materialnej i kosztownych prezentów. Jeśli rodzice zaczynają się spotykać z innymi partnerami, może czuć się zazdrosne i porzucone, więc będzie wyrażać swój gniew, żal, bunt i niezrozumienie sytuacji. To bardzo delikatne kwestie dla dzieci, dlatego należy je przeprowadzać bardzo ostrożnie i nie wymagać, by nowy partner od razu był dla dziecka jak drugi rodzic. Dziecko może też wciąż liczyć, że jego rodzice będą razem. Może się złościć na rodzica, którego obwinia za to, że doszło do rozwodu. Może też złościć się na siebie i to w sobie szukać winy za taki stan rzeczy. Może też utracić wiarę w siebie, stać się bardziej nieśmiałe, wycofane i lękliwe. Może również odczuwać przekonanie, że rodzice już go nie kochają i czuć się przez nich opuszczone i zapomniane. Mogą pojawić się problemy ze snem. Dużo zależy też od wieku i stopnia rozwoju dziecka. Starsze dzieci mogą też czuć się przeciążone emocjonalnie, zwłaszcza gdy Ty lub Twój były partner robi z niego powiernika – może czuć się zobowiązane do okazywania emocjonalnego wsparcia, co może je przerastać. Jak pomóc dziecku poradzić sobie z rozwodem rodziców? Jeśli dojdziecie do wniosku, że rozwód jest najlepszym, co możecie zrobić, biorąc pod uwagę waszą wspólną historię i obecne życie – bądźcie gotowi na to, że ta decyzja wpłynie też na dziecko. To rolą rodziców jest przeprowadzić cały proces tak, by pomóc dziecku się z tym uporać w jak najlepszy dla niego sposób. Co możesz zrobić? Pogódź się z rozstaniem Czasami rozwód nie jest obopólną decyzją. Czasami nie jest nawet Twoją decyzją. Możesz się łudzić, że to wszystko jest przejściowe, że uda Ci się odzyskać partnera i znowu wszystko będzie tak, jak dawniej. Dlatego im szybciej pogodzisz się z tym, że nic już nie będzie jak dawniej, tym lepiej. To bardzo trudne, dlatego poszukaj wtedy wsparcia. Nie obciążaj tym zadaniem dziecka – rodzice, rodzeństwo, przyjaciele to lepsze osoby do tego zadania. Możesz też zawsze skorzystać z pomocy psychoterapeuty, który pomoże Ci przejść ten trudny proces. Jednak im szybciej przestaniesz żyć złudną nadzieją, że wasz związek znowu może być taki jak kiedyś, tym lepiej. Dla Ciebie i dla dziecka. Nie wciągaj dziecka w spory Czasami rozstanie przebiega bardzo burzliwie. Czasami rodzice nie potrafią się powstrzymywać i wciągają dziecko w spory między sobą. Nie rób tego. Nie pytaj, którego rodzica dziecko kocha bardziej, nie wymuszaj na nim odpowiedzi i nie stawiaj go w trudnej sytuacji. Nie rób z dziecka posłańca, który ma przekazywać informacje drugiemu rodzicowi. Załatw to samodzielnie – jeśli masz coś do powiedzenia, przekaż to lub tego nie rób, ale nie wyręczaj się dzieckiem. Nie wykorzystuj też dziecka w roli szpiega. Nie wypytuj go o nowy dom, partnera czy inne aspekty życia drugiego z rodziców. Jeśli dziecko będzie chciało Ci coś powiedzieć – zrobi to. Nie kłóć się przy dziecku Rozstaliście się. Być może dalej tli się w was żal, być może nadal nie zgadzacie się w wielu kwestiach i nawet po rozstaniu nie potraficie dogadać. Zdarza się. Jednak nigdy nie kłóć się przy dziecku. Oglądanie kłócących się rodziców jest dla niego bardzo niekomfortowe, wręcz bolesne. Może też czuć się zobowiązane, by wejść w rolę rozjemcy i mediatora między wami, a to z pewnością nie jest zadanie dla niego i może być zbyt obciążające emocjonalnie. Wy jesteście dorośli, dziecko jest tylko dzieckiem i nie możesz oczekiwać, że będzie rozwiązywało Twoje problemy za Ciebie. Nie mów źle o drugim rodzicu To też bywa czasem bardzo trudne. Zgryźliwe, sarkastyczne czy zwyczajnie nieprzyjemne i krzywdzące uwagi czasami same się pchają na usta. Powstrzymaj się przy dziecku. Twoje dziecko nie chce być stroną w tym konflikcie i nie powinno nią być. Nie chce też słuchać przykrych rzeczy o drugim rodzicu. Nadal go kocha i traktuje jako kogoś niezwykle bliskiemu sercu. Złe słowa skierowane w stronę drugiego rodzica będą ranić również je samo. Dbaj o spotkania z drugim rodzicem Nie utrudniaj spotkań drugiemu rodzicowi. Twoje dziecko ma prawo mieć oboje rodziców – jeśli tylko oboje chcą uczestniczyć w procesie wychowania. Nie zabraniaj dziecku widywać się z rodzicem, nie zabieraj partnerowi czasu, który jest przeznaczony dla niego i dziecka. Nie przekupuj dziecka, nie planuj atrakcji tak, by na pewno się spóźniło na wizytę drugiego rodzica. Dziecko nie jest obiektem waszych przepychanek. To żywy człowiek, który ma swoje uczucia, emocje i potrzeby. Uszanuj to i pozwól, by drugi rodzic też w pełni uczestniczył w życiu dziecka. Potrzebujesz wsparcia dla Siebie i dziecka ? Jesteś w trakcie lub po sytuacji rozwodowej ? SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI ! Poradnia CO tam? to skuteczna psychoterapia dla osób w każdym wieku. Dzięki znakomitej wiedzy i wieloletniemu doświadczeniu naszych specjalistów pomagamy skutecznie. Obdarzamy naszych pacjentów ogromną dozą zrozumienia, empatii i szacunku dla trudności, z jakimi się mierzą. Pomożemy w doborze najlepszego specjalisty. +48 573 050 052 Możesz również umówić samodzielnie wizytę w gabinecie, do twojej dyspozycji są aż 5 placówek w Warszawie, lub sesję online. Najnowsze Powiązane Jeśli podoba Ci się ten artykuł, udostępnij go swoim znajomym. Rozwód to traumatyczne przeżycie, którego większość osób wolałaby uniknąć. Jest tym bardziej bolesny, gdy para ma wspólne dzieci, a w grę wchodzi nie tylko koniec relacji romantycznej z partnerem, ale także rozbicie rodziny. Mimo to życie pisze różne scenariusze, a decyzja o rozwodzie jest bardzo złożona.lip 16, 2015 Decyzja o rozwodzie Podjęcie decyzji o rozwodzie na pewno nie jest proste. Często długo się zastanawiamy, a gdy wreszcie decydujemy się na taki krok, czeka na nas wiele trudności, problemów i oczywiście konflikty z drugą stroną, jakie w większości wypadków są nieuniknione. Sprawy rozwodowe są szczególnie trudne w momencie, gdy mamy dzieci i wspólny majątek. W związku z tym trzeba ustalić wiele szczegółów dotyczących podziału pieniędzy, nieruchomości, ustalić zasady sprawowania opieki nad dziećmi, a także przyznanie alimentów. Są to bardzo niezręczne i trudne aspekty, z jakimi rozwód się wiąże, dlatego warto mieć przy sobie dobrego prawnika, który będzie w stanie wszystko za nas załatwić, a wtedy cała sytuacja stanie się dla nas bardzo komfortowa. Presja, emocje, stres – jak radzić sobie z podzieleniem rodziny Gdy towarzyszą nam wielkie emocje, trudno się porozumieć z drugą stroną. Nieprzemyślane zachowania i decyzje mogą prowadzić do tego, że rozwód będzie się przedłużał, a ostatecznie to my będziemy bardziej poszkodowani, więc na pewno warto wziąć to wszystko pod uwagę, a będziemy mogli zapewnić sobie znakomite efekty pod każdym względem. Gdy decydujemy się na rozwód przy udziale prawnika, mamy zapewnione profesjonalne wsparcie doradcze i nie tylko. W momencie udzielenia pełnomocnictwa, to prawnik zajmuje się wszystkimi naszymi sprawami, więc rzeczywiście spada z nas duży ciężar. Nie musimy także bezpośrednio porozumiewać się z drugą stroną, dlatego na pewno warto zdecydować się na takie profesjonalne usługi, a wiele na tym zyskamy. Pomoc prawna Dzisiaj coraz więcej osób decyduje się na rozwód przy udziale prawnika, gdyż w ten sposób można lepiej zabezpieczyć swoje interesy i jednocześnie zadbać o szybkie i pomyślne zakończenie sprawy. Trzeba zatem koniecznie zdecydować się na takie opcje, jakie będą dla nas najbardziej komfortowe w takim właśnie momencie. Rozwód nie jest dla nas niczym przyjemnym, ale jeśli mamy okazję, to warto zdecydować się na pomoc prawną, a na pewno wszystko zakończy się dla nas znacznie lepiej. Rozwód Zubrzycka-Zięba na pewno w takiej sytuacji bardzo nam się przyda.
Decyzja o rozwodzie nie należy do najłatwiejszych, więc przygotowaliśmy dla Ciebie 5 porad, które warto przeczytać, zanim poinformujesz swojego małżonka o rozwodzie. Odpowiedz sobie na pytanie, czy między Tobą i Twoim małżonkiem doszło do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia.